بارنامه رسمی توسط دولت چاپ و طی مقررات از طریق سازمان راهداری و حمل و نقل جاده ای در اختیار موسسات و شرکتهای حمل ونقل (شامل وانت و کامیونت نمی شود) قرار داده می شود ولی بارنامه غیر رسمی توسط هر موسسه حمل به طور مستقل صادر شده و امکان کنترل و نظارت بر آن بسیار محدودتر از بارنامه رسمی است.

کالاهایی است که مدت توقف قانونی آنها در اماکن گمرکی یا انبار اختصاصی پایان یافته و ترخیص نشده باشد.

به طور کلی انواع اصطلاحات خرید اینکوترمز را می‌توان براساس حرف اول هر اصطلاح در۴ گروه C,D,E,F طبقه بندی نمود. CPT , DDP, EXWORKS, FOB به ترتیب در گروههای C,D,E,F قرار دارند.

اینکوترمز در واقع تعیین کننده وظایف و مسئولیت‌های خریدار و فروشنده و تعیین کننده نقطه ای است که مسئولیت از فروشنده به خریدار منتقل می گردد همچنین، طبقه نوع خرید تعیین کننده حداکثر درصد ارزش اضافی است که بیمه گذار در صورت تمایل می‌تواند کالای مورد بیمه خود را به مبلغی بیشتر از مبلغ مندرج در پروفرما بیمه نماید.

۱- بدون درج تاریخ

۲- در وجه بیمه آسماری

۳- بدون مغایرت حروفی و عددی

۴- بدون پشت نویسی

در مورد حمل هوایی ۳۰ روز پس از رسیدن هواپیمای حامل کالا به فرودگاه کشور مقصد یا به محض رسیدن کالا به مقصد نهایی مندرج در بیمه نامه (معمولأ انبار بیمه‌گذار)  هر کدام که زودتر تحقق یابد.

در مورد حمل زمینی ۶۰ روز پس از ورود کالا به مرز زمینی کشور مقصد یا به محض رسیدن کالا به مقصد نهایی مندرج در بیمه نامه (معمولأ انبار بیمه‌گذار) هر کدام که زودتر تحقق یابد.

در مورد حمل دریائی، ۶۰ روز از تخلیه کالا در بندر کشور مقصد یا به محض رسیدن کالا به مقصد نهایی مندرج در بیمه نامه (معمولأ انبار بیمه‌گذار) هر کدام که زودتر تحقق یابد.

مدت‌های یاد شده در این ماده با درخواست بیمه گذار و موافقت بیمه گر و پرداخت حق بیمه اضافی قابل تمدید می‌باشد.

۸ روز پس از رسیدن کالا به انبار مؤسسه حمل و نقل یا به محض رسیدن کالا به انبار بیمه‌گذار هر کدام که زودتر تحقق یابد.

مطابق با ماده ۲۰ شرایط عمومی بیمه باربری _صادراتی ، بیمه گذار موظف است کالای موضوع بیمه نامه را حداکثر در مدت دو سال از تاریخ صدور بیمه نامه حمل نماید. در غیر این صورت بیمه نامه فاقد اعتبار بوده و بیمه گر تعهدی نسبت به جبران خسارت های مربوط به محمولاتی که بعد از مهلت مقرر حمل می‌گردد، ندارد. البته حق بیمه مربوط به محمولات حمل نشده با توجه به مستندات ارائه شده توسط بیمه گذار قابل استرداد خواهد بود.

مناسب بودن فقط در کاملتر (گرانتر) بودن پوشش بیمه ای خلاصه نمی شود بلکه نوع کالا و مقدار حداکثر حق بیمه ای که بیمه گذار حاضر است برای خرید پوشش بیمه ای پرداخت نماید نیز در تعیین پوشش بیمه  مناسب، موثر خواهد بود.

۱- صاحب کالا( محموله )

۲- بانک گشایش کننده اعتبار

۳- هر شخصی که نسبت به مورد بیمه ( کالا ) دارای نفع بیمه ای باشد.

بیمه باربری صرفأ جهت حمل یکباره و یا به دفعات یک محموله با ارزش مشخص صادر می شود از این رو بیمه نامه پس از انجام حمل خاتمه می یابد و تخفیف عدم خسارت نخواهد داشت.

موضوع بیمه باربری فقط کالای مورد بیمه (محموله) است و از این رو خسارات ناشی از محموله را جبران نمی نماید.

مازاد تعهدات خسارت مالی بیمه نامه شخص ثالث تا مبلغ خسارت قابل پرداخت به عهده بیمه باربری خواهد بود.

تنها در صورتی متصدی حمل بودن، بیمه گذار است که می توان با افزایش نرخ مشخصی مسئولیت متصدی حمل را بیمه نمود و در نتیجه از تعقیب و بازیافت (Recovery) متصدی حمل مقصر حادثه صرف نظر نمود.

در بیمه نامه موردی برای هر حمل یک بیمه نامه مجزا صادر گردیده و می بایست که مبلغ حق بیمه هر بیمه نامه قبل از حمل به حساب بیمه گر واریز شود ولی در قرارداد بیمه باربری ، بیمه گذار پس از انعقاد قرارداد نسبت به درج مشخصات هر حمل در جدول پیوست قرارداد اقدام نموده و در نهایت مبلغ حق بیمه با صدور الحاقیه در دوره های مشخص زمانی (مثلاً هر دو هفته یک بار) تعیین و پرداخت می گردد. .به این ترتیب با رعایت مفاد قرارداد، کلیه محموله های بیمه گذار در کلیه ساعات شبانه روز تحت پوشش بیمه قرار می گیرد.

به طور کلی بعد مسافت به طور مستقیم تأثیری در تعیین نرخ حق بیمه بیمه نامه باربری ندارد  اما می تواند در کنار سایر فاکتورها در تحلیل کلی ریسک مورد توجه قرار گیرد.

برخی از تفاوتها به شرح زیر می باشد : قرارداد عمومی بیمه حمل ونقل داخلی: – هنوز اجباری نشده – خسارت قابل پرداخت صرفنظر از تقصیر و یا عدم تقصیر متصدی حمل به صاحب کالا پرداخت می شود. –بیمه گر پس از پرداخت خسارت، حق مراجعه به شرکت حمل و نقل طرف قرارداد جهت بازیافت خسارت (Recovery) را دارد مگر اینکه بیمه گذار (موسسه حمل) پوشش مسئولیت متصدی حمل را نیز خریداری کرده باشد.– نرخ حق بیمه (جهت پوششهای یکسان) بمراتب بیشتر از نرخ بیمه مسئولیت متصدیان حمل و نقل زمینی (داخلی)است.

قرارداد بیمه مسئولیت متصدیان حمل و نقل زمینی (داخلی): –برای صادر کنندگان بارنامه رسمی یک الزام قانونی و اجباری است.– خسارت قابل پرداخت فقط در صورتی که شرکت حمل و نقل طرف قرارداد به عنوان مقصر حادثه و مسئول جبران خسارت شناخته شود به صاحب کالا پرداخت می گردد. –بیمه گر پس از پرداخت خسارت، حق مراجعه به شرکت حمل و نقل طرف قرارداد جهت بازیافت خسارت (Recovery) را ندارد.– نرخ حق بیمه (جهت پوششهای یکسان) بمراتب کمتر از نرخ قرارداد عمومی بیمه باربری داخلی است.

با توجه به شرایط بازار بیمه و نیازهای بیمه گذاران موضوع اعمال فرانشیز در سایر پوشش ها به عنوان عامل متعادل کننده نرخ‌های موجود نیز اعمال گردیده و مقدار آن برحسب نظر بیمه گر متفاوت می‌باشد.